Φέτος είναι η τέταρτη χρονιά που θα γιορτάσουμε και το Πάσχα χωρίς κρέας και άλλα ζωικά. Κάθε χρόνο το Μεγάλο Σάββατο (βασικά αρκετές φορές μέσα στο χρόνο) φτιάχνουμε τη γνωστή "μανιταρίτσα", που είναι μια σούπα με μανιτάρια και πρασινάδες και θυμίζει τη μαγειρίτσα. Η οικογένειά μου δεν έβαζε ποτέ ρύζι στη σούπα αυτή και έτσι συνεχίζω να τη φτιάχνω κι εγώ τις περισσότερες φορές. Η ροβίτσα, το πράσινο αυτό φασόλι (mung bean) είναι μια ευχάριστη γευστική έκπληξη, ένα μοναδικό όσπριο που ταιριάζει απίστευτα με το λεμόνι και ταίριαξε πολύ με τα μανιτάρια, όπως το είχα φανταστεί.

Οι σούπες λαχανικών, στις οποίες έχω αναφερθεί και στο παρελθόν, είναι ένα απολαυστικό και θρεπτικό φαγητό, το οποίο δεν έχει κανένα περιορισμό στα υλικά που θα χρησιμοποιήσουμε. Σήμερα, μαγείρεψα τη σούπα με ένα διαφορετικό τρόπο για να είναι ακόμα περισσότερο θρεπτική, να μη χάσουμε πολύτιμες βιταμίνες αλλά να ικανοποιήσουμε κι «έναν απαιτητικό πελάτη». Διαβάστε και θα καταλάβετε τι εννοώ.

Στη δημοσίευση αυτής της εύκολης κατά τα άλλα συνταγής έχω προσθέσει κάποια σημαντικά στοιχεία για την βιταμίνη Α. 

Πολλές φορές τυχαίνει να ψάχνω μια γρήγορη λύση για φαγητό, αλλά να είναι ταυτόχρονα μια λύση που θα προσφέρει στην οικογένειά μου τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται, πολλά από τα οποία είναι ίσως πιο δύσκολο να πάρουν μέσα στη μέρα. Η πιο εύκολη και γρήγορη λύση είναι η σούπα λαχανικών, ειδικά για τα βράδια του χειμώνα. Ρίξτε μέσα ό,τι έχετε, ό,τι ποθείτε κι ότι σας λείπει τόσο γευστικά όσο και διατροφικά.