Τα λιποκύτταρα έχουν μια μυστική ζωή την οποία τώρα ανακαλύπτουμε..

Γιατί άραγε τα φρούτα και τα λαχανικά καταφέρνουν να έχουν αντιοξειδωτική δράση στην υγεία του ενδοθηλίου των αγγείων μας ενώ το συμπλήρωμα βιταμίνης C όχι;

Νέα σχολική χρονιά!
Καινούριο φαγητό δοχείο!
Νέες διατροφικές συνήθειες;

Τα ζυμαρικά είναι από τα αγαπημένα φαγητά πολλών από εμάς και σε αυτή τους την εκδοχή έρχονται στο πιάτο μας η γεύση και το άρωμα της θάλασσας. 

Τα καλοκαίρια περνάμε πολλές μέρες στο χωριό μας, εδώ στη όμορφη Μεσσηνία που έχουμε την τύχη να ζούμε. Εκεί, υπάρχει κήπος που τον φροντίζει ο παππούς. Αυτός ο παππούς που, αν και ζούσε και εργαζόταν ως δάσκαλος στην πόλη, δεν έκοψε ποτέ τις ρίζες του με το μέρος που μεγάλωσε και συνεχίζει να παράγει μόνος του όσα μπορεί, κυρίως από μεράκι. Αυτός ο παππούς και ο κήπος του είναι ένα μεγάλο σχολείο για εμάς τους νεότερους και ειδικά για τα παιδιά μας, τα οποία συχνά δεν γνωρίζουν από πού προέρχεται το φαγητό μας και με ποιο τρόπο. Κι εκείνος, μη ξεχνώντας τον πρότερο βίο του, τα διδάσκει πώς φτιάχνεται η ζωή από το χώμα, το νερό και τον ήλιο. Σήμερα λοιπόν μαγειρέψαμε με ό,τι "έβγαλε" ο κήπος!

Αυτό το εκπληκτικό φαγητό, που δεν μπορώ να καταλήξω εάν είναι περισσότερο σαν σουφλέ χωρίς τυρί ή παστίτσιο λόγω της μπεσαμέλ, το έφτιαξα πριν μερικές ημέρες πρώτη φορά και συγκλονίστηκα από τη γεύση αλλά την ευκολία παρασκευής του.

Φέτος είναι η τέταρτη χρονιά που θα γιορτάσουμε και το Πάσχα χωρίς κρέας και άλλα ζωικά. Κάθε χρόνο το Μεγάλο Σάββατο (βασικά αρκετές φορές μέσα στο χρόνο) φτιάχνουμε τη γνωστή "μανιταρίτσα", που είναι μια σούπα με μανιτάρια και πρασινάδες και θυμίζει τη μαγειρίτσα. Η οικογένειά μου δεν έβαζε ποτέ ρύζι στη σούπα αυτή και έτσι συνεχίζω να τη φτιάχνω κι εγώ τις περισσότερες φορές. Η ροβίτσα, το πράσινο αυτό φασόλι (mung bean) είναι μια ευχάριστη γευστική έκπληξη, ένα μοναδικό όσπριο που ταιριάζει απίστευτα με το λεμόνι και ταίριαξε πολύ με τα μανιτάρια, όπως το είχα φανταστεί.

Όπως πιθανώς να έχετε παρατηρήσει, χρησιμοποιώ πολύ την κολοκύθα και τα κολοκυθάκια στη μαγειρική μου. Εκτός του ότι μας αρέσει πολύ και μπορούμε να φτιάχνουμε νόστιμα πράγματα με αυτή, την έχουμε σε αφθονία αφού ο παππούς την καλλιεργεί. Η παρακάτω κολοκυθόπιτα είναι σχεδόν μόνιμη συνταγή του χειμώνα και τα μικρά μου τη λατρεύουν. Αντί να την απλώσετε στο ταψί, μπορείτε να τη φτιάξετε και σαν muffins ατομικά σε θήκες σιλικόνης. Δοκιμάστε την οπωσδήποτε και προσθέστε ελεύθερα καρπούς και σπόρους της αρεσκείας σας!

Εκτός από τα επεξεργασμένα άλευρα (λευκά) αποφεύγω το τηγάνισμα για λόγους υγείας, ωστόσο δεν είναι απαγορευτικός τρόπος μαγειρέματος, αν κρατηθεί ένα μέτρο. Αυτοί οι κουταλιαστοί κολοκυθοκεφτέδες είναι συγκλονιστικά νόστιμοι. Το χειμώνα τους φτιάχνουμε με κολοκύθα και το καλοκαίρι με κολοκυθάκια, ως συνοδευτικό. Δοκιμάστε τους!